Zihinsel enerjisini ve teknolojinin yeni olanaklarını imkansız biçimler üretmek için harcamak.

Mimarlığın fantezisi bu mudur?

Kuşkusuz hayır.

Gerçek insanların gerçek ihtiyaçları için mimarlık yapmak. Basite alınacak bir uğraş değildir bu. Öncelikli arzusu yaratmak değil öğrenmektir. Şehiri şehir, dünyayı dünya yapan yapan tüm katmanları, çizgileri ve noktaları anlamak. Yeni bir nokta koymak için düşünmek: Malzemeyi, doğayı, insanı. Problemleri kendi problemi haline getirmek.

Bilinen tüm problemleri ve çözümlerini; tükenen doğal kaynakları ve alternatiflerini; renkleri, uzuvları, dalgaboylarını; yapılmış ve yapılacak tüm yapıları öğrenmeyi ister mimar. Fantezisi bu olabilir.